گسترش سلامت از راه دور (تله هلث)...
سرمایه‌گذاری بر مراقبت‌های اولیه...
هزینه‌های غیرقابل تحمل مراقبت‌های سلامت...
هیچ‌کدام از مباحث بالا، برای بخش بهداشت و درمان، جدید نیستند؛ اما پاندمی ویروس کرونا، دید تازه‌ای در مورد میزان اهمیت آنها در ارائه خدمات درمانی، ارائه داده‌است.
در ادامه، 6درسی را می‌خوانید که مدیران بخش بهداشت و درمان می‌توانند از این پاندمی ویروس کرونا یاد بگیرند:
. بیش از پیش از تکنولوژی استفاده کنید.
یکی از بهترین مثال‌ها در این زمینه، استفاده از خدمات "سلامت از راه دور" می‌باشد. تعداد ملاقات‌های مجازی پزشکان از زمان آغاز این پاندمی، افزایش پیدا کرده‌است. براساس گزارش بنیاد خانواده کایزر، 23درصد از افراد ثبت‌نام شده در برنامه‌های سلامت کارفرمایان بزرگ، در طول پاندمی از خدمات سلامت از راه دور استفاده کرده‌اند؛ در حالی که میزان استفاده از این خدمات در سال 2018، 2.4 درصد و در سال 2016، 0.8 درصد بوده‌است.
نظرسنجی دیگری که توسط هریس پل انجام شده‌است، نشان می‌دهد: 42 درصد از آمریکایی‌ها در طول بیماری همه‌گیر کرونا، از سلامت از راه دور، استفاده کرده‌اند و از این تعداد، 65 درصد، راحتی این روش را دوست دارند و 63 درصد، آن را راهی برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض سایر بیماران مبتلا می‌دانند. نکته قابل توجه این است که اکنون که مردم عادت کرده‌اند خدمات بیشتری را در خانه دریافت کنند، آنها نمی‌خواهند دوباره به روال گذشته برگردند؛ چراکه چنین خدماتی، این امکان را به بیمار می‌دهد تا در خانه بماند و از خطر و هزینه اضافی ناشی از انتقال به بیمارستان، جلوگیری کند.
2. بر “پیشگیری” تأکید بیشتری کنید.
مردم، سلامتی را خیلی بیشتر از مراقبت‌های سلامت، دوست دارند. سالم نگه‌داشتن مردم و دور نگه‌داشتن آنها از درمانگاه‌ها و بیمارستان‌ها، بهترین و کم هزینه‌ترین راه برای بهبود سلامت افراد است.
3. نابرابری‌های نژادی در ارائه‌ی مراقبت‌های سلامت را از بین ببرید.
تفاوت چشمگیری در میزان ابتلا به ویروس کرونا در بین گروه‌های نژادی مختلف در آمریکا وجود دارد: افراد سیاه پوست، 13 درصد از جمعیت را تشکیل می‌دهند؛ اما 23 درصد از موارد مرگ ناشی از ویروس کرونا، به آنها تعلق دارد. طیف وسیع‌تری از نتایج سلامت، حتی هشدارهای نگران‌‌کننده‌تری را نشان می‌دهد: یک گزارش در سال 2018 نشان داد که میزان مرگ و میر ناشی از بیماری قلبی در سیاهپوستان آمریکا، 308.2 و در سفیدپوستان، 241.9 از 100 هزار نفر بود. همچنین میزان مرگ و میر ناشی از سکته‌ها 74.5 در 100 هزار نفر برای سیاه پوستان و 52.3 برای سفید پوستان است. این اختلافات به خودی خود فاجعه بار و خطرناک هستند و ویروس کرونای جدید، این خطر را تشدید می‌کند:
اگر همه ما امن نباشیم، هیچ یک از ما ایمن نیست.
4. به تغییر و نوآوری، سرعت ببخشید.
یک نظرسنجی، نشان می‌دهد که 89? از مردم امریکا، کار کردن از خانه را دوست دارند، 78? می‌خواهند پس از اتمام پاندمی، آن را حفظ کنند و اکثریت می‌گویند که آنها با دورکاری، بیشتر از گذشته یا به همان اندازه قبل، مولد هستند.
مثال دیگر: با شروع پاندمی، شرکت‌های تامین کننده‌ی ماسک، گان و ... با محدودیت مواجه شدند؛ اما پس از مدتی شروع به ایجاد یکسری تغییرات نمودند و حتی با سایر سازمان‌های غیر انتفاعی برای جذب داوطلبانی جهت تولید تجهیزات محافظت شخصی، همکاری کردند و توانستند تعداد زیادی ماسک، گان و شیلد محافظ صورت تولید کنند.
مشارکت در حوزه سلامت
5. به دنبال مشارکت‌های جدید باشید.
پاندمی ویروس کرونا، بسیار بزرگ‌تر از آن است که بخواهید به تنهایی با آن مبارزه کنید. مشارکت‌های جدید و غیرمتداول که در دوران پاندمی ایجاد شده‌است، به ارائه‌دهندگان این امکان را می‌دهد تا کمکی را که مردم به آن نیاز دارند (در زمان و جایی که به آن نیاز دارند)، ارائه دهند. در این دوره، حتی خیلی از شرکت‌ها و سازمان‌ها با رقبای خود نیز وارد مشارکت شدند.
از طرف دیگر می‌توان گفت که کانون مهم بعدی ویروس کرونا، می‌تواند بخش‌های روستایی باشد. بیمارستان‌های روستایی که پیش از این، درگیر مشکلات اقتصادی بوده‌اند، می‌دانند در صورتی که بیماری کرونا در جمعیت تحت پوششان شیوع یابد، سازمانشان با چه خطرهایی روبرو می‌شود. به همین دلیل، بیمارستان‌ها و درمانگاه‌های روستایی، نیاز به همکاری با سیستم‌های سلامت قوی و پایدار دارند و به دنبال مشارکت‌های جدید هستند. البته نیاز به مشارکت‌های جدید، فراتر از بحث پاندمی است و شامل گسترش دسترسی و کاهش هزینه‌های داروهای عمومی می‌باشد که باید چاره‌ای برای آن اندیشید.
6. به هزینه‌های بالای مراقبت سلامت، رسیدگی کنید.
اگر تأثیرات اقتصادی پاندمی (یک اقتصاد متزلزل، بیکاری زیاد و کاهش مزایا و درآمد) را به الگوی مراقبت‌های سلامت که قبلاً نیز غیرقابل تحمل بود، اضافه کنید، متوجه می‌شوید که ارائه‌دهندگان و بیماران ما با یک فاجعه روبرو هستند مگر اینکه بتوانیم به طور چشمگیری قیمت‌ها را بهبود بخشیم.
تخمین‌ها نشان می‌دهد که 60? از سلامت افراد، توسط فاکتورهای سبک زندگی تعیین می‌شود، حدود 30? مرتبط با ژنتیک است و تنها حدود 10? توسط مراقبت‌های پزشکی تعیین می‌گردد. این بدان معنی است که بهترین راه برای ارتقاء سطح سلامت مردم و مقرون به صرفه بودن مراقبت‌های سلامت، بهبود عوامل اجتماعی سلامت( مثل مسکن ثابت، بیکاری، گرسنگی، محله‌های نا امن، دسترسی به حمل و نقل و غیره) می‌باشد. این نوع مراقبت، نه تنها برای افرادی که به آنها خدمت می‌کنیم، بهتر است بلکه بسیار ارزان‌تر می‌باشد.
طبق آمارها، یکی از بزرگترین ترس‌هایی که آمریکایی‌ها با آن روبرو هستند، صورت‌هزینه‌های پزشکی است. قبل از پاندمی، 40? آمریکایی‌ها نمی‌توانستند 400 دلار هزینه غیرمنتظره را پرداخت کنند. اکنون، بدون شک این میزان حتی بالاتر است.
بیماری کرونا، یک زنگ بیدار باشی است که به ما می‌گوید:
باید کاری را که انجام می‌دهیم، تغییر دهیم؛ باید آن را بهتر از قبل انجام دهیم و مقرون به صرفه تر سازیم. این پیغامی‌ست برای تمامی مشاغل...
"در تاریکی، چشم شروع به دیدن می‌کند."