سرطان سارکوم | Sarcoma
درباره بیماری سرطان سارکوم
سارکوم نوعی سرطان است که میتواند در نقاط مختلف بدن شما ایجاد شود. سارکوم اصطلاح عمومی برای گروه وسیعی از سرطانها است که در استخوانها و بافتهای نرم (یا بافت همبند) شروع میشود (سارکوم بافت نرم). سارکوم بافت نرم در بافتهایی ایجاد میشود که سایر ساختارهای بدن را به هم متصل، پشتیبانی و احاطه میکنند؛ در واقع شامل عضله، چربی، رگهای خونی، اعصاب، تاندونها و پوشش مفاصل شما میشود
بیش از 70 نوع سارکوم وجود دارد، درمان سارکوم بسته به نوع سارکوم ، محل و عوامل دیگر متفاوت است
علائم و نشانه های بیماری سرطان سارکوم
علائم سرطان سارکوم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• تودهای که از زیر پوست احساس میشود و ممکن است دردناک باشد.
• درد استخوان
• شکستن استخوان به طور غیر منتظره در اثر آسیب دیدگی جزئی یا حتی بدون آسیب دیدگی
• درد شکم
• کاهش وزن
علت بیماری سرطان سارکوم
هنوز علت سرطان سارکوم مشخص نیست. به طور کل ، سرطان زمانی اتفاق میافتد که جهشی در ماده ژنتیکی سلول (DNA) ایجاد میشود. درون یک سلول تعداد زیادی از ژنهای فرد بسته بندی شده است، که هریک از آنها حاوی مجموعهای از دستورالعملها است که به سلول میگوید چه وظایفی برای انجام دادن دارد و همچنین نحوه رشد و تقسیم سلول را تنظیم میکند.
جهشها ممکن است باعث شوند، سلولها به رشد و تقسیم غیر قابل کنترل و زندگی کردن (در حالی که سلولهای سالم در حال از بین رفتن هستند)، ادامه دهند. اگر این اتفاق بیفتد، سلولهای غیر طبیعی جمع شده میتوانند تومور ایجاد کنند. همچنین سلولهای سرطانی میتوانند به سایر قسمتهای بدن نیز گسترش یابند (متاستاز شوند).
عوامل خطر بیماری سرطان سارکوم
عواملی که میتوانند خطر سرطان سارکوم را افزایش دهند، عبارتند از:
• سندرمهای ارثی: برخی از سندرمهایی که خطر ابتلا به سرطان را افزایش میدهند، میتوانند از والدین به کودکان منتقل شوند. نمونههایی از سندرومهایی که خطر سرطان سارکوم را افزایش میدهند شامل رتینوبلاستومای خانوادگی (وراثتی) و نوروفیبروماتوز نوع 1 است.
• پرتودرمانی سرطان: پرتودرمانی برای سرطان، خطر ابتلا به سرطان سارکوم را افزایش میدهد.
• تورم مزمن (لیمفیدما): لیمفیدما تورم ناشی از تجمع مایعات لنفاوی است که هنگام مسدود شدن یا آسیب دیدن سیستم لنفاوی ایجاد میشود. این بیماری خطر ابتلا به نوعی سارکوم به نام آنژیوسارکوم را افزایش میدهد.
• قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی: برخی مواد شیمیایی مانند بعضی از مواد شیمیایی صنعتی و علف کشها میتوانند خطر سارکوم را که بر کبد تأثیر میگذارد، افزایش دهد.
• قرار گرفتن در معرض ویروسها: ویروسی به نام هرپس ویروس انسانی میتواند خطر ابتلا به نوعی سارکوم به نام سارکوم کاپوسی را در افرادی با سیستم ایمنی ضعیف افزایش دهد.
عوارض بیماری سرطان سارکوم
نه تنها خود بیماری سرطان سارکوم موجب بروز عوارض و علائمی در شما میشود، درمان سارکوم نیز میتواند عوارض جانبی ایجاد کند. به طور مثال شیمی درمانی میتواند با علائمی مانند ریزش مو، حالت تهوع، استفراغ و … همراه باشد، در مورد راههای تسکین هرگونه عوارضی که دارید، با تیم پزشکی خود صحبت کنید.
همچنین از پزشک خود در مورد تغییر در رژیم غذایی و ورزش خود بپرسید زیرا این تغییرات میتواند به بهبود وضعیت درمانی شما کمک کند. اگر مطمئن نیستید که چه نوع مواد غذایی را باید بخورید، از یک متخصص تغذیه سوال کنید. ورزشهایی مانند پیاده روی یا شنا میتوانند خستگی ناشی از سرطان سارکوم را تسکین دهند و به شما در بهبودی عوارض درمانهایی مانند شیمی درمانی و پرتونگاری کمک میکند.
تشخیص بیماری سرطان سارکوم
بسیاری از انواع سرطان سارکوم وجود دارد و دانستن اینکه بیماری شما دقیقاً کدام نوع است، برای تجویز یک برنامه درمانی بسیار مهم است. تحقیقات نشان میدهد که داشتن یک نمونه بیوپسی (نمونه برداری) که توسط آسیب شناس متخصص بررسی شده باشد، شانس تشخیص دقیق را بالا میبرد. آزمایشات و روشهای مورد استفاده برای تشخیص بیماری سرطان سارکوم عبارتند از:
• معاینه بدنی : پزشک شما برای درک بهتر علائم شما، احتمالاً معاینه فیزیکی انجام میدهد و به دنبال سرنخهای دیگری است که به او در تشخیص بیماری کمک کند.
• نمونه برداری از بافت برای آزمایش : بیوپسی برداشتن یک تکه از بافت مشکوک برای آزمایشگاه است. آزمایشگاههای پیشرفته میتوانند مشخص کنند که آیا سلولها سرطانی هستند و حتی نوع سرطان آنها را مشخص میکنند. آزمایش بر روی نمونه، میتواند اطلاعاتی را برای انتخاب بهترین روش درمانی نیز در اختیار پزشک قرار دهد.
نحوه نمونه برداری به وضعیت بیمار بستگی دارد. بیوپسی را میتوان با سوزنی که از طریق پوست عبور میکند برداشت، یا اینکه نمونه برداری از بافت مشکوک حین عمل انجام شود، گاهی اوقات بیوپسی همزمان با عمل جراحی برای از بین بردن سرطان انجام میشود.
• تصویربرداری : اینکه کدام تست تصویربرداری برای شما مناسب است، به وضعیت شما بستگی دارد. بعضی از تصویر برداریها مانند اشعه X برای دیدن مشکلات استخوانی بهتر است. عکس برداریهای دیگر مانند ام آر آی (MRI) برای دیدن مشکلات بافت همبند بهتر است. سایر آزمایشهای تصویربرداری ممکن است شامل سونوگرافی ، اسکن استخوان، سی تی اسکن و توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) باشد.
آزمایشات و روشهای دیگر بسته به وضعیت شما ممکن است مورد استفاده قرار گیرد.